GERİSİNGERİ

Hep benim göynek cebimde durur yazdığım mektuplar.Açar okurum sonra oturur tütün ve yara sararım.Çekmeceler,anılarla doludur bir albümün sayfasına sıkışmış,Kimisi yalın kılıç,kimisi sarı saçak yağmur gibi orta yerde.

Doğum lekeme içerleyen bir dünyada yapayalnız,Göç kaldığı yerden devam ediyorsa,Gök yeniden yağar diye;

Şemsiyeme koşuyorum her sabah.

gerisingeri

uçtuğumu düşlüyorum

bir bataklık kenarı

ayağı kırık atlı karınca atları ne bileyim

başka şairler bana bakıyor

bilmediğimiz dillere atıyorum suçu

onlar anlamıyor beni

konuşamıyoruz.

gerisingeri

koştuğumu düşlüyorum

alacakaranlık bir parkta

yüzün ne kadar da büyük görünüyor

ırmağı yazan şairleri süzüyor gözlerim

kendi zamanına kapanmışlar

süreya ya da veli mi olsam

bakışamıyoruz.

gerisingeri

yürüdüğümü düşlüyorum

bir ada sürgünlerin yollandığı

herşey sessizlik içinde kimsenin olmadığı

açmış ağzını bir yudum almak için şairler

nasıl da ekşiyor kararan üzüm

dalından kopup dökülünce yere

sarılamıyoruz.

gerisingeri

yazdığımı düşlüyorum 

ben burada kalıyorum da

elim aldırmazlıklarla ağırlaşıyor

sözcükler acılaşıyor

yaşamlarımız sürüyor sığ bir sefalette

gemin seni bekliyor şair

güle güle.